27- Ey huzura eren nefis!
28- Razı edici ve
razı edilmiş olarak Rabbine dön.
29- İyi
kullarım arasına katıl.
30- Cennetime gir.
İşte mü'min
ruhlara böyle sesleniliyor. "Ey" denilerek şefkat
ve yakınlıkla, "Ey ruh" diye seslenilerek
ruhaniyet ve şereflendirme bahşederek, "Ey huzura
eren nefis" denilerek övgü ve huzur bahşetme ile. Bu
bağlama ve yakalama, serbestlik ve huzur ortamında
şu emir geliyor: "Rabbine dön". Yeryüzünde
bunca gurbet hayatı yaşadıktan ve ana
beşiğinden ayrıldıktan sonra asıl
kaynağına dön.
Seninlé Rabbin arasındaki
ilişki, tanışıklık ve münasebetle
birlikte Rabbine dön. "Razı edici ve razı
edilmiş olarak." Bütün atmosferi hoşnutluk ve
şefkatle dolup taşıran bu meltemle dön Rabbine. "İyi
kullarım arasına gir." Bu
yakınlığa ermek için seçkin olan ve yakınlaştırılan
kullarımın arasına gir. "Cennetime gir."
Benim rahmetime ve himayeme gir.
Bu öyle bir
şefkattir ki daha ilk seslenişten itibaren içinden
cennet meltemleri esmektedir. "Ey huzura eren nefis"
Rabbine güvenen, onun yoluna güvenen, o yolda Allah'ın
kaderine güvenen, sıkıntıda ve rahatlıkta,
rızkı vermede ve daraltmada, Rabbine güvenen ve O'ndan
asla kuşkulanmayan, güvenip de bir daha sapıtmayan, güvenip
de bir daha yolunda tereddüt etmeyen, güvenip de korku ve dehşet
gününde korku duymayan ey huzura eren nefis!
Sonra bu seslenişin
arkasından ayetler devam ediyor ve bütün atmosferi emniyet,
hoşnutluk ve gönül huzuru ile dolduruyor ve bu atmosfere
sevginin, yakınlığın ve gönül huzurunun
dalgalandığı bir tablo çevresinde yumuşak ve
serin nameler yayıyor.
Dikkat edin bu hoş
ve tatlı nefesleri ile cennettir. Bu ayetlerin arasından
uzanıp gelmekte ve üzerinde ulu ve hoş olan
Rahman'ın yüzü ortaya çıkmaktadır.