O |
A´raf
|
O |
|
1- Elif, Lâm, Mim, Sad
Surenin ilk ayetini oluşturan bu harf grubunun benzerleri
hakkındaki görüşümüzü Bakara ve Ali İmran
surelerinin başlangıçlarında açıklamıştık.
Bunları açıklarken şu görüşü benimsemiştik:
Bu birbirinden kopuk harf grubu ile şuna işaret ediliyor:
Şu Kur'an-ı Kerim insanlar tarafından
kullanılan türde harflerden oluşuyor. Fakat buna
rağmen insanlar bu harfleri kullanarak Kur'an'daki gibi sözler
oluşturamıyorlar. Tek başına bu olgu,
Kur'an'ın insan eseri olmadığının açık
kanıtıdır. Çünkü Kur'an-ı Kerim'i
oluşturan harfler ve kelimeler insanların önünde
durdukları halde onlardan Kur'an'ın bir benzerini
oluşturmayı başaramamışlardır. Demek
ki, bu harflerin ve kelimelerin ardında başka bir
sır saklıdır.
Biz bu görüşü bu konuda tercih ediyoruz, yoksa "kesinlikle
doğrudur" demiyoruz. Çünkü muradının ne
olduğunu ancak yüce Allah bilir.
Bu görüşe dayanarak sözdizimi bakımından
şöyle bir açıklama yapabiliriz: Bu "Elif,
Lâm, Mim, Sad" harf
grubu bir sonraki ayetle bir isim cümlesi oluşturur. Cümlenin
öznesi (müpteda'sı) "Elif,
Lâm, Mim, Sad" harfleri,
yüklemi ise "Sana
indirilen kitaptır" cümleciğidir.
Bu çözümlemeye göre cümlenin anlamı "Bu harfler
ile onlardan oluşan cümleler sana indirilen Kitab'dır"
şeklinde olur. Bunun yanısıra burada şöyle
bir gramer çözümlemesi de yapılabilir: "Elif,
Lâm, Mim, Sad" harflerinin
fonksiyonu sadece az önce açıkladığımız
anlama işaret etmektir. İkinci ayetin başında
yer alan "Kitab"
kelimesi gizli
bir öznenin yüklemidir ve her ikisi "Bu
bir kitaptır" ya
da "Şu
bir kitaptır" şeklinde
bir isim cümlesi oluşturur.
|
|
O |
|
O |
|