ـ185 ـ6172 ـ586ـ حَدّثَنَا أبُو مَرْوَانَ الْعُثْمَانِيُّ، مُحَمّدُ بْنُ عُثْمَانَ. ثَنَا
عَبْدُالْعَزِيزِ بْنُ مُحَمّدٍ، عَنْ يَزِيدَ ابْنِ عَبْدِاللّهِ ابْنِ الْهَادِ، عَنْ عَبْدِاللّهِ بْنِ خَبَّابٍ، عَنْ أبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ؛ أنَّهُ كَانَ تُصِيبُهُ الْجَنَابَةُ بِاللَّيْلِ، فَيُرِيدُ أنْ يَنَامَ. فَأمَرَهُ رَسُولُ اللّهِ # أنْ يَتَوَضَّأَ ثُمَّ يَنَامَ. في الزوائد: إسناده صحيح .
185. (586) (6172)- Ebu Saidi'l-Hudri (radıyallahu anh) anlattığına göre, "Kendisi geceleyin cünüb olur, o halde uyumak ister. Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) ise , ona abdest alıp öyle uyumasını emreder."[1]
AÇIKLAMA:
Cumhur bu emri nedbe hamletmiştir. Yani cünüb kişinin uyumadan önce abdest alması mendubtur, vacib değil.[2]