ـ212 ـ6198 ـ707ـ حَدّثَنَا مُحَمّدُ بْنُ خَالِدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ الْوَاسِطِيُّ. ثَنَا أبِي، عَنْ عَبْدِالرَّحْمنِ بْنِ إسْحَاقَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ سَالِمٍ، عَنْ أبِيهِ؛ أنَّ النَّبِيَّ # اسْتَشَارَ النَّاسَ لِمَا يُهِمُّهُمْ إلى الصََّةِ. فَذَكَرُوا الْبُوقَ. فَكَرِهَهُ مِنْ أجْلِ الْيَهُودِ. ثُمَّ ذَكَرُوا النَّاقُوسَ. فَكَرِهَهُ مِنْ أجْلِ النَّصَارَى. فَأُرِيَ النِّدَاءَ تِلْكَ اللَّيْلَةَ رَجُلٌ مِنَ ا‘نْصَارِ يُقَالُ لَهُ عَبْدُ اللّهِ بْنُ زَيْدٍ، وَعُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ. فَطَرَقَ ا‘نْصَارِيُّ رَسُولَ اللّهِ # لَيًْ. فَأَمَرَ رَسُولُ اللّهِ # بًَِ بِهِ، فَأذَّنَ.قَالَ الزُّهْرِىُّ: وَزَادَ بَِلٌ، فِي نِدَاءِ صََةِ الْغَدَاةِ، الصََّةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ. فَأقَرَّهَا رَسُولُ اللّهِ #.قَالَ عُمَرُ: يَا رَسُولَ اللّهِ! قَدْ رَأيْتُ مِثْلَ الّذِي رَأى، وَلكِنَّهُ سَبَقَنِي.في الزوائد: في إسناده محمد بن خالد. ضعفه أحمد وابن معين وأبو زرعة وغيرهم .
212. (707) (6199)- Salim, babası Abdullah İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ)'den anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), namazları (duyurup toplanmayı sağlama) vasıtası üzerine halkla istişare etti. Boru öttürmeyi teklif ettiler. Yahudiler(in usulü olması) sebebiyle bunu hoş karşılamadı. Bunun üzerine halk çan çalınabileceğini hatırlattı. Aleyhissalâtu vesselâm, Hıristiyanlar(a benzeme) endişesiyle bunu da hoş karşılamadı. Aynı gece, Ensar'dan Abdullah İbnu Zeyd denen bir zata ve Ömer İbnu'l-Hattab'a rüyalarında ezan öğretildi. Ensarî, geceleyin Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın kapısını çaldı. Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) onu (öğrenip okumasını) Bilal'e emretti. Bilal da ezan olarak okudu."
Zührî diyor ki: "Bilal (radıyallahu anh) hazretleri sabah ezanına şu ibareyi ilave etti: "Essalatu hayrun mine'nnevm (namaz uykudan hayırlıdır)." Resulullah bu ilaveyi te'yid etti."Hz. Ömer (radıyallahu anh): "Ey Allah'ın Resulü, Abdullah İbnu Zeyd'in gördüğünü rüyamda ben de görmüştüm (ancak o, size duyurmakta benden önce davrandı)" dedi.[1]