Müzaraa, çiftçilikte yapılan bir akid çeşidini ifade eder. Bir taraftan tarla, diğer taraftan da çalışma konularak, elde edilen hasılat aralarında tesbit edilen bir nisbette pay edilmek üzere teşkil edilen şirkettir. Her bir tarafın hasılattan alacağı pay yarı, üçte bir veya üçte iki şeklinde önceden tesbit edilir ve bu esasa göre taksim edilir. Bu, az sonra kaydedilecek hadislerde görüleceği üzere sünnetle sabit, meşru bir akittir. Müzaraa akdine muhabere, muakele de denir.
Müzaraa akdine dört rükün dahil olur; tarla, tohum, çalışma ve ziraatte kullanılacak hayvan (veya makine). Ortaklardan herbirinin bunlardan bir veya daha fazlasıyla iştirakine göre, hasılattan alacakları pay farklı olur.
Sözgelimi arazi ile tohum bir taraftan; çalışma ve hayvan (makine), öbür taraftan olabilir.
* Arazi, tohum ve hayvan bir taraftan; çalışma da diğer taraftan olabilir.
* Arazi bir taraftan; amel, tohum, hayvan bir taraftan olabilir.
Bu üç şekilde yapılan akid sahihtir.
Müzâra’a akdinin sıhhati için sekiz şart aranır.
1) Akid yapanlar, akde ehil olmalıdır. Akil olmaları şarttır. Çocuk büluğa ermemiş olsa bile, velisinden izin almış (me'zun) olan bir çocuk bu akdi yapabilir.
2) Ziraate elverişli bir zaman kaydı konmuş olmalıdır: Bir yıl, iki yıl gibi.
3) Tohumu hangi taraf verecek, belirtilmesi şarttır.
4) Ne ekileceği belirtilmiş olmalıdır.
5) Akidlerin, mahsulatın hisseleri ne ise, yarım, üçte bir gibi cüz-ü şayi şeklinde belirtilmesi gerekir. Böyle belirlenmez veya hasılattan başka bir şey verilmek üzere tayin edilirse caiz olmaz.
6) Arazi, ziraate elverişli olmalıdır.
7) Ekilecek arazi, ekecek olana teslim edilmiş olmalıdır.
8) Hasılata akidler ortak sayılmalıdır.
Bu meselede teferruat için fıkıh kitaplarının ilgili babları görülmelidir. [1]